شب
را دوست دارم
به خاطر تاريکي ،
تاريکي را دوست دارم
به خاطر تنهايي ،
تنهايي را دوست دارم
به خاطر فکر کردن ،
فکر کردن را دوست دارم
به خاطر تو ،
تو را دوست دارم
به خاطر چشمانت ،
چشمانت را دوست دارم
به خاطر قطرات اشکي که مي دانم
بر سر مزارم خواهي ريخت .
چه زيباست
در اوج تنهايي دست انساني را گرفتن
به بهانه اينکه نگذارم تنها بماند .
چه زيباست
در اوج نااميدي انساني را همراهي کردن
به بهانه اميدوار کردنش
و چه نامردمانه است انساني را دنبال خود کشيدن ،
عاشق کردنش
و در اوج تنهایيش رها کردن
و گفتنِ اينکه ديگر تو را نمي خواهم .
آرام ترسكوت كن...صداي
بي تفاوتي هايت آزارم ميدهد
عشق که تعریف آن برای ما این قدر سخت است، تنها تجربه بشری است که واقعا ماندگار و حقیقی است.
عشق نیروی مخالف ترس است، اساس هر رابطه است، قلب خلاقیت است، و قدرت قدرت هاست.
عشق پیچیده ترین موضوع بین انسان هاست، منبع خوشبختی است، انرژی است که ما را به هم متصل می سازد و درون ما خانه می کند...
در نهایت عشق چیزی است که ما را به راستی میتوانیم هدیه کنیم.
در دنیای مبهم، رویایی و پوچی؛ عشق منیع حقیقت است.
بنابراین در مورد عشق خود نسبت به یکدیگر خسیس نباشیم و سال جدید را با عشق شروع کنیم....
چه کسی باور کرد
جنگل جان مرا
آتش عشق تو خاکستر کرد؟
خدایا بشکن این آیینه هارا
که من از دیدن ایینه سیرم
مرا روی خوشی از زندگی نیست
ولی از زنده ماندن ناگریزم
ای رفته از برم دیاران دوردست!
با هر نگین اشک،بچشم تر منی
هر جا که عشق هست وصفاهست
در خاطر منی.
